Περιμενοντας δυο

 

Η περίοδος της εγκυμοσύνης για κάθε γυναίκα είναι μοναδική με πολλά και τόσο διαφορετικά μεταξύ τους συναισθήματα. Το ταξίδι ξεκινάει με ένα θετικό αποτέλεσμα. Πόση ευτυχία, πόσες σκέψεις ... Περιμένεις με αγωνία το ραντεβού στον γιατρό. Οι μέρες δεν περνάνε. Σκέφτεσαι τα πάντα. Φτιάχνεις εικόνες και ύστερα προσπαθείς να συγκρατηθείς . Δεν έχεις ακούσει ακόμη καρδιά .

Και φτάνει το ραντεβού.  Και αντί για μία καρδούλα ακούγονται δύο! Έκπληξη, ευτυχία, απορίες, πολλές απορίες, αλλά και πολλή ευτυχία. Η δίδυμη κύηση είναι υψηλότερου κινδύνου απ' ότι μια μονή. Φεύγεις από το ιατρείο κι έχεις τόσα πολλά να πεις με τον άντρα σου και μέλλοντα μπαμπά. Περπατάς αργά αργά από φόβο μη γίνει κάτι. Και πάλι αργεί το επόμενο ραντεβού.

Η κοιλιά ανύπαρκτη και κίνηση από εντός καμία ακόμη (εννοείται). Συμπτώματα μηδέν. Μα εγώ δε νιώθω έγκυος. Και κάπως έτσι περνάει ο καιρός. Κάθε φορά μετρώντας αντίστροφα τις μέρες μέχρι το επόμενο ραντεβού.

Και ξαφνικά ... αρχίζει η επικοινωνία. Δειλά χτυπήματα. Ενθουσιασμός, συγκίνηση, αλλά και πάλι άγχος. Ποιό από τα δύο κλώτσησε; Μήπως κλωτσάει μόνο το ένα; Το άλλο είναι καλά; Δεν ξέρω καμιά μαμά διδύμων να συζητήσω μαζί της τις αγωνίες μου.

Β επιπέδου. Έφτασε ο καιρός! Στην αναμονή παρατηρώ τις άλλες εγκυμονούσες και συνειδητοποιώ πόσο μεγαλύτερη είναι η κοιλίτσα μου. Ακόμη δεν είναι εμπόδιο όμως. Κι εγώ χαίρομαι που μέσα μου μεγαλώνουν αυτά τα δύο πλασματάκια. Την ώρα της εξέτασης πια, περιμένεις με υπομονή να ελεγχθούν και τα δύο έμβρυα. Πόσα όργανα, πόση ώρα, πόση αγωνία! Όλα καλά! Α! Το φύλο. Μέσα σ' όλα, το είχα ξεχάσει αυτό. Ένα αγόρι κι ένα κορίτσι! Το όνειρο παίρνει εικόνα! Θέλω να βγω στα μαγαζιά και να πάρω ό,τι βρεφικό βρω! Πρέπει να συγκρατηθώ. Έχουμε δρόμο ακόμη. Σ' αυτή τη φάση νιώθω να επικοινωνώ τόσο με τα μικρά μου, που αυτό με κάνει πιο χαλαρή.

Περνώντας όμως ο καιρός και πλησιάζοντας προς το τέλος, δύο είναι τα ζητήματα που μου προκαλούν άγχος. Ένας πρόωρος τοκετός και το γεγονός ότι πλέον δεν αισθάνομαι πολλά χτυπήματα. Ευτυχώς για το δεύτερο με καθησύχασαν κάποιες μανούλες διδύμων, που γνώρισα στην πορεία. Μάλλον έχει περιοριστεί αρκετά ο χώρος πια. Δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια μετακινήσεων!

Η μεγάλη ανάσα ήρθε όταν περάσαμε την 28η εβδομάδα. Ξέραμε ότι ακόμη και στην περίπτωση ενός πρόωρου τοκετού τα έμβρυα είναι βιώσιμα. Ήρθε η ώρα σιγά σιγά για τις πολυπόθητες αγορές. Βέβαια δεν είμαι τόσο ευκίνητη, αλλά υπάρχει διάθεση.

Όλα έτοιμα! Προγραμματίζουμε ραντεβού για τον τοκετό. Τα μικρά μου όμως αποφασίζουν να με ξαφνιάσουν μια εβδομάδα νωρίτερα. Ένα μεσημέρι στις αρχές του 9ου μήνα. Το ίδιο βράδυ τα είχα στην αγκαλιά μου! Ήμουν πλέον η μαμά τους!

Λένε ότι η εγκυμοσύνη είναι σα να περιμένεις να παραλάβεις κάποιον από το αεροδρόμιο, χωρίς να γνωρίζεις πως είναι και πότε θα 'ρθει. Κατά τη διάρκεια αυτής της αναμονής όμως, είναι που χτίζονται οι πιο δυνατοί δεσμοί με αυτούς τους "άγνωστους" που τελικά γίνονται ό,τι πολυτιμότερο υπάρχει στη ζωή σου!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Instagram Follow on Instagram