ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΕ ΔΥΟ ΔΙΧΡΟΝΑ (ZOOLOGY'S VERSION)

Κυριακή με σχεδόν καλοκαιρινό καιρό και κανονικά θα ήταν ιδανική ευκαιρία να ξεχυθούμε στα πάρκα και στις παραλίες για να απολαύσουμε τον ήλιο!

Ήταν όμως και μια από τις λίγες Κυριακές που λειτουργούσε το μουσείο ζωολογίας, το οποίο βρίσκεται στο τμήμα βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Μιας που πλέον έχουμε εξοικειωθεί με το περιβάλλον των μουσείων και ομόφωνα έχουμε αποφανθεί ότι μας αρέσει, αδράξαμε την ευκαιρία και το επισκεφτήκαμε!

Την ώρα που το αγαπημένο κέντρο της πόλης κινείτο στους ρυθμούς του ημιμαραθώνιου, εμείς περνούσαμε την πύλη του Πανεπιστημίου και διαβαίναμε μπροστά από τα κλειστά τμήματα των σχολών ακούγοντας μόνο τους ήχους της φύσης! Δεν υπήρχαν φοιτητές να μπαινοβγαίνουν, παρκαρισμένα αυτοκίνητα καθηγητών, ούτε λεωφορεία.

Όπως και τις περισσότερες φορές, έτσι και την Κυριακή, φτάσαμε πρώτοι. Το μουσείο ήταν ακόμη κλειστό. Μείναμε όμως για λίγο στη μεγάλη είσοδο και παίξαμε με τον αντίλαλό μας! Αρκετά διασκεδαστικός τρόπος για να περάσει η ώρα.

Κι όντως πέρασε εύκολα και μέσα σε λίγα λεπτά, το μουσείο άνοιξε! Είδαμε τις σκοτεινές προθήκες να φωτίζονται και για λίγη ώρα αυτός ο μαγικός κόσμος των ζώων ήταν όλος δικός μας!

Δε θυμάμαι να το 'χω αναφέρει, αλλά αγαπάμε πολύ τα ζώα και μας αρέσει οτιδήποτε σχετικό μ' αυτά. Επισκεπτόμαστε το ζωολογικό πάρκο τακτικά, οπότε το αντικείμενο μας ήταν πολύ οικείο. Η μόνη διαφορά ήταν ότι αυτή τη φορά μπορούσαμε να δούμε τα ζώα από πολύ κοντά και σε ακινησία. Έτσι παρατηρήσαμε λεπτομέρειες που θα ήταν δύσκολο να διακρίνουμε αλλιώς.

Σίγουρα κάποια ζώα κέρδισαν περισσότερο το ενδιαφέρον μας και κάποια άλλα τα προσπεράσαμε πιο γρήγορα. Τι να κάνουμε; Αδυναμίες είναι αυτές...

Η αλήθεια όμως είναι πως όλα τα εκθέματα είναι πολύ όμορφα παρουσιασμένα και οι φοιτητές του τμήματος Βιολογίας ήταν εξαιρετικά ευγενικοί και πρόθυμοι να δώσουν οποιαδήποτε πληροφορία. Επίσης μπροστά στις προθήκες υπάρχει qr code ώστε να μπορούν οι επισκέπτες να διαβάσουν πολλά και ενδιαφέροντα ή ακόμη και να ακούσουν τους ήχους που βγάζει κάθε ζώο. Για τους λίγο μεγαλύτερους φίλους του μουσείου διατίθενται υπολογιστές με διαδραστικά παιχνίδια και ένας χώρος με ξυλομπογιές και χαρτιά για να αποτυπώνουν οι επίδοξοι ζωγράφοι όσα είδαν. Αν κι αρκετά μικροί, δοκιμάσαμε κι εμείς τις δυνάμεις μας και στα δύο!

Προσωπικά μου άρεσε πολύ αυτό το μουσείο! Δεν είδαμε κάτι διαφορετικό απ' αυτά που έχουμε συνηθίσει, αλλά ήμαστε πιο συμφιλιωμένοι με τα συγκεκριμένα εκθέματα. Συνεπώς η "ξενάγηση" που μας έκαναν τα παιδιά ήταν πιο ακριβής σε σχέση με τα άλλα μουσεία που είχαμε πάει. Ο χώρος είναι μικρός κι άρα ιδανικός για παιδιά αυτής της ηλικίας. Αυτός ήταν και ο λόγος που τα παιδιά κινούνταν πιο ελεύθερα!

Προς ενημέρωση του κοινού τώρα, στην τρίτη επίσκεψη σε μουσείο με δύο δίχρονα δε χρειάστηκε να υπενθυμίσουμε ότι "απλά κοιτάς", ούτε και να διευκρινίσουμε ότι υπάρχουν πολλά και διαφορετικά μουσεία! Φάνηκε να το 'χουν καταλάβει

Μπορώ να πω πως είμαι ενθουσιασμένη που από την ηλικία των δύο τα παιδιά όχι μόνο γνωρίζουν τι είναι το μουσείο, αλλά χαίρονται όταν βρίσκονται εκεί! Σίγουρα δεν κατανοούν απόλυτα όλα όσα βλέπουν και θα χρειαστεί επανάληψη μεγαλώνοντας, αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα!

Κλείνοντας, μη νομίζετε ότι τελικά χάσαμε την ηλιόλουστη μέρα και το παιχνίδι στη φύση, αφού το καταπράσινο δάσος Καισαριανής βρίσκεται πολύ κοντά στο Πανεπιστήμιο κι ήταν ιδανική λύση. Έτσι την ίδια μέρα γυμνάσαμε σώμα και πνεύμα ...