ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ



Η πολυαναμενόμενη ανακοίνωση για το άνοιγμα των δημοτικών σχολείων, των νηπιαγωγείων και των παιδικών σταθμών βγήκε και αρκετοί ήταν αυτοί που έσπευσαν να προετοιμάσουν τα μικρά τους για την επιστροφή, ενώ άλλοι δεν επηρεάστηκαν από την είδηση, μιας που είχαν ήδη πάρει την απόφαση να κάνουν comeback τον Σεπτέμβριο.

Ποια είναι η σωστή απόφαση και ποια η λάθος; Υπάρχει σωστή και λάθος και ποιος μπορεί να το κρίνει αυτό σε απόλυτο βαθμό;

Ό,τι κι αν αποφασίσει ο γονέας σίγουρα στο μυαλό του έχει δεύτερες σκέψεις.

Κι εμείς ως γονείς πήραμε την απόφασή μας. Και ναι. Θα στείλουμε τα παιδιά στον παιδικό σταθμό.

Όχι. Δεν είναι ότι δεν αντέχονται πια στο σπίτι. (Μια κάποια κόπωση υπάρχει βέβαια!)
Όχι. Δεν είναι ότι δεν υπάρχει άνθρωπος να τα φυλάει όσο δουλεύουμε.
Όχι. Δεν έχω υπογράψει συμβόλαιο ότι δε θα κολλήσουν.

Τότε γιατί;

Επειδή είναι η τελευταία χρονιά τους στον παιδικό σταθμό. Του χρόνου αλλάζουν σχολείο. Πάνε στο προνήπιο. Είναι προτιμότερο συνεπώς να ζήσουν τη σχολική καθημερινότητα εν μέσω πανδημίας στο οικείο περιβάλλον του παιδικού σταθμού και να υιοθετήσουν τις καινούριες συνήθειες υγιεινής που θα τους μάθει η προστατευτική φιγούρα της δασκάλας τους, παρά να τα αντιμετωπίσουν όλα αυτά τον Σεπτέμβριο μετά από ένα εξάμηνο αποχής σε καινούριο περιβάλλον με άγνωστους δασκάλους και συμμαθητές.
Επειδή κυρίως τα παιδιά φαίνεται να 'χουν κατανοήσει τι συμβαίνει με τον κορονοϊό και όσο είναι δυνατόν τηρούν τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας.
Επειδή ακόμη, έχω διαπιστώσει όλο το προηγούμενο διάστημα πόση βαρύτητα δίνει το σχολείο στην καθαριότητα και στους κανόνες υγιεινής.
Επειδή επίσης, όσες βολτες κι αν πάμε, όσο καλά κι αν περάσουμε, όσα δημιουργικά πράγματα κι αν σκεφτούμε, βλέπω κούραση πλέον στα παιδιά. Ή ίσως καλύτερα να πω μια βαρεμάρα ή και μια αδιαφορία για τα παιχνίδια τους κι ό,τι τα περιβάλλει στο σπίτι.
Επειδή τέλος, οι αντοχές τους σ' αυτή την ηλικία είναι ανεξάντλητες. Η δίψα τους για συναναστροφή με άλλα παιδιά, για μάθηση και παιχνιδι είναι αδιαμφισβήτητη.

Ως μαμά, όση θέληση κι αν έχω, δεν μπορώ να τους τα καλύψω όλα αυτά και πόσο μάλλον σε μια απαιτητική καθημερινότητα.

Σίγουρα με την απόφασή μας αυτή θα απομονωθούμε από αγαπημένα πρόσωπα που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες και θα στερηθούμε την παρέα τους, αλλά και τη βοήθεια μερικών εξ αυτών. Δυστυχώς όμως δεν μπορούμε να τα 'χουμε ολα!

Αφήνουμε λοιπόν να περάσει η πρώτη δοκιμαστική εβδομάδα από το άνοιγμα των σχολείων και ξεκινάμε δυναμικά.

Με τις δεδομένες συνθήκες βέβαια όλα παραμένουν υπό εξέταση και είμαστε έτοιμοι για αναπροσαρμογή ανά πάσα στιγμή. Παραμένουμε όμως αισιόδοξοι και έτοιμοι να εφαρμόσουμε όλα όσα έχουμε συζητήσει για τη νέα κατάσταση.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Instagram Follow on Instagram