ΛΙΓΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ


Τι γίνεται όταν από εκεί που είχες συνηθίσει να έχεις αρκετό χρόνο μόνο για τον εαυτό σου, ξαφνικά να βρίσκεσαι με δύο μωρά που άλλοτε γεμίζουν τον χώρο με γέλια κι άλλοτε σε βάζουν σε θέση διαιτητή; Που πάει ο προσωπικός σου χρόνος και χώρος; Πόσο μπορείς να χειριστείς την τόσο έντονη μέρα;

Σκέφτεσαι ώρες ώρες (και προβληματίζεσαι) πόσες φορές διαπραγματεύεσαι λιγή ώρα για παραπάνω ύπνο ή για μια βόλτα και λίγο καθαρό αέρα. Κατά κύριο λόγο αυτό λύνεται εύκολα, αλλά υπάρχουν περίοδοι που όσο και να το προσπαθούμε, συνεχώς κάτι προκύπτει και αναβάλλεται.

Ακομή όμως κι όταν δίνεται η ευκαιρία, πολλές γυναίκες, συμπεριλαμβανομένου εμού, εκδηλώνουμε ενοχική συμπεριφορά και θεωρούμε ότι δεν είναι σωστό να βγαίνουμε συχνά χωρίς τα παιδιά.

Είναι απαραίτητο όμως να έχεις λίγο χρόνο μόνο για σένα;

Όπως έχει αποδειχθεί τις περισσότερες φορές, είναι πολύ βοηθητικό για την ψυχολογία. "Καθαρίζει" λίγο το μυαλό σου, ασχολείσαι με κάτι διαφορετικό. Ακόμη και λίγη ώρα χωριστά από τα παιδιά σε γεμίζει με την απαραίτητη ενέργεια και ηρεμία για να επιστρέψεις κοντά τους καλύτερη.

Προσωπικά τις μέρες με ωραίο καιρό, δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να είναι βόλτα και να μην το απολαμβάνουν και τα μικρά μου. Ίσως να 'μαι υπερβολική. Ίσως κι όχι. Συνήθως όμως, όταν η ώρα ή η περίσταση δεν είναι ιδανική για τα παιδιά, εντάσσουμε στο πρόγραμμα κάποια έξοδο είτε ως ζευγάρι, είτε με φίλους, είτε ακόμη και μόνος του ο καθένας.

Συμβαίνει συχνά μια μητέρα να δίνεται ολοκληρωτικά στα παιδιά της και να ξεχνάει τους υπόλοιπους ρόλους της. Χρειάζεται όμως να έχει κι άλλα ενδιαφέροντα. Χρειάζεται να έχει μια ισορροπημένη ζωή. Είναι εύκολο να σε παρασύρει η καθημερινότητα και να αφιερωθείς μόνο στη μητρότητα.

Κάποιος πρέπει να σου υπενθυμίζει να παίρνεις τον χρόνο και τον χώρο που σου αναλογεί ως άτομο. Για μένα αυτός ο κάποιος είναι ο άντρας μου και η οικογένειά μου. Πρέπει σιγά σιγά όμως να το υπενθυμίζω και η ίδια στον εαυτό μου. Γιατί, όταν κάνω κάτι διαφορετικό, πάντα επιστρέφω δυναμικά στα γλυκά "καθήκοντά" μου.

Άλλωστε το να παίρνω χρόνο για τον εαυτό μου, δε σημαίνει ότι φροντίζω μόνο εμένα, αλλά ότι φροντίζω και εμένα.




Σχόλια

  1. Δυστυχώς, όπως ακριβώς αναφέρεις, έχω αφήσει στην άκρη τους υπόλοιπους ρόλους, καθως αυτός της μητέρας, νιώθω να με έχει καταπιεί... Προς το παρόν, τουλάχιστον.... Μιας που το μωρό είναι πολύ μικρό ακομα, ελπίζω στην πορεία αυτό να αλλάξει. Το βρίσκω άδικο, τόσο για τον εαυτό μου, οσό και για το σύζυγο. Αναμονή.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στην αρχή όντως είναι δύσκολο να αφήσεις το παιδί για αρκετή ώρα, μιας που έχει ανάγκη τη μαμά! Όταν μεγαλώσει, φτιάξτε λίγο χρόνο για εσάς. Σου δίνει έξτρα δύναμη!Διάβασε το "απόδραση για δύο". Η πρώτη ανέλπιστη εκδρομή μας.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Instagram Follow on Instagram